"Rainbow" by John Oswald

Εμμονικά το τραγουδάω... Να κάνει πολύ repeat !!! Μπορούν να περάσουν μουσικές και λόγια και λέξεις, πολλές λέξεις και πολλά λόγια και πολλές μουσικές και εσύ θα κρατάς αυτό που θα σε κάνει να επιστρέφεις εμμονικά εκεί... Όλοι το ίδιο κάνουμε... Στους άλλους μας κάνει εντύπωση... !!!

Sanctum

Μια ομάδα δυτών υποβρυχίων σπηλαίων καταδύεται στο πιο όμορφο και ανεξερεύνητο σύστημα σπηλαίων του κόσμου. Την αποτελούν ο Φρανκ ΜακΓκίρ, ένας δεξιοτέχνης εξερευνητής, ο 17χρονος γιος του, Τζος, και ο δισεκατομμυριούχος χρηματοδότης Καρλ Χάρλεϊ.
Όταν μια τροπική καταιγίδα ξεσπά ξαφνικά, η μόνη διέξοδος τους αποκόπτεται λόγω μεγάλης ροής νερού, αναγκάζοντάς τους έτσι να μετακινηθούν. Πρέπει γρήγορα να καταστρώσουν ένα σχέδιο για να βγουν ζωντανοί από το υποβρύχιο αυτό σπήλαιο που δεν συγχωρεί κανένα λάθος…

Sanctum - Shooting in caves - με ελληνικούς υπότιτλους

ΤΟ ΑΔΥΤΟ | Myspace Video

Ο Μάγος μου !!!

Λατρεύω το Μάγο, που 'ρχεται κάτω απ' τα κλειστά μου βλέφαρα, τη νύχτα, όταν δεν κοιμάμαι... Δουλεύει αργά, νωχελικά, κλέβει τις στιγμές μιας άλλης πραγματικότητας και τις φτιάχνει εικόνες, σαν σε καμβά, ζωγράφος !!! Κι εγώ θεατής, μονάχα θεατής ... Μη κουνηθώ και χαθεί ...

H δύναμη των λόγων...

Διάλογος ανάμεσα στον Οίνο και τον Αγαθό:

Oίνος - Συγχώρεσέ, ω αγαθέ, την αδυναμία ενός πνεύματος που μόλις πρόσφατα απόχτησε τα φτερά της αθανασίας!
Αγαθός - Μα Οίνε μου, δεν είπες τίποτα που να χρειάζεται συγχώρεση. Ακόμα κι εδώ, η γνώση δεν είναι ζήτημα διαίσθησης. Σοφία ζήτα απ' τους αγγέλους να σου δώσουν!
Οίνος - Νόμιζα, όμως, πως σ' αυτήν εδώ την ύπαρξη θα γινόμουν μεμιάς γνώστης των πάντων κι έτσι, όντας παντογνώστης, θα ήμουν ευτυχισμένος.
Αγαθός - Αχ, η ευτυχία δεν βρίσκεται στη γνώση, παρά στην απόχτηση της γνώσης! Μαθαίνοντας αδιάκοπα, ευτυχούμε αδιάκοπα, αλλά να τα ξέρουμε όλα, αυτό θα ήταν η κατάρα ενός εχθρού.
Οίνος - Μη τάχα, 'ομως, ο Ύψιστος δεν ξέρει τα πάντα;
Αγαθός - Αυτό πρέπει να είναι το μόνο πράγμα που είναι α΄γνωστο ακόμα και σ' ΕΚΕΙΝΟΝ, αφού είναι το πιο ευτυχισμένο ον.
Οίνος - Αλλά αφού οι γνώσεις μας αυξάνουν αδιάκοπα, επόμενο δεν είναι να τα μάθουμε τελικά όλα;
Αγαθός - Κοίταξε εκείνα εκεί κάτω τα αβυσσαλέα βάθη! Προσπάθησε να ατενίσεις από ψηλά το θέαμα των αμέτρητων αστεριών, έτσι καθώς αργοκυλάμε ανάμεσά τους! Ακόμα και την πνευματική όραση δεν την περιορίζουν τάχα παντού οι συνεχείς χρυσοί τοίχοι του Σύμπαντος, οι τοίχοι των μυριάδων φωτεινών σωμάτων, που μονάχα ένας αριθμός τα συνταίριαξε σε μια ενότητα;
Οίνος - Το βλέπω καθαρά πως το άπειρο της ύλης δεν είναι όνειρο.
Αγαθός - Δεν υπάρχουν όνειρα στην Εδέμ, αλλά ψιθυρίζεται εδώ πως αυτό το άπειρο της ύλης έχει ένα μόνο σκοπό: να προσφέρει στην ψυχή άπειρες πηγές για να μπορεί να ανακουφίσει τη δίψα της για μάθηση, δίψα πάντα άσβεστη, αφού το σβήσιμό της θα ισοδυναμούσε με το θάνατο της ίδιας της ψυχής.Ρώτα με, λοιπόν, Οίνε μου, ελεύθερα κι άφοβα. Έλα! Θ' αφήσουμε αριστερά μας τη θορυβώδικη αρμονία των Πλειάδων και θα πετάξουμε μακριά από το θρόνο, προς τα αστρικά λιβάδια που απλώνονται πέρα από τον Ωρίωνα κι όπου, αντι για πανσέδες και βιολέτες, υπάρχουν γι' αναπαμό της ψυχής τα κρεβάτια των τριπλών και τρίχρωμων ήλιων.
Οίνος - Και τώρα, ω Αγαθέ, καθώς προχωρούμε, ενημέρωσέ με! Μίλησέ μου με τους γνωστούς ήχους της Γης! Δεν κατάλαβα τη νύξη που έκανες τώρα δα για τους τρόπους και τις μεθόδους αυτού που, όταν ήμασταν θνητοί, συνηθίζαμε να ονομάζουμε πλάση. Θέλεις μήπως να πεις πως ο δημιουργός δεν είναι ο Θεός;
Αγαθός - Θέλω να πω πως η Θεότητα δε δημιουργεί.
Οίνος - Εξήγησέ το μου αυτό!
Αγαθός - Η Θεότητα μόνο στην αρχή δημιούργησε. Τα πλάσματα που γεννιούνται τώρα κάθε ώρα και στιγμή σ' ολόκληρο το Σύμπαν δεν μπορούμε παρά να τα θεωρήσουμε ως έμμεσα και όχι άμεσα αποτελέσματα της θείας δημιουργικής δύναμης.
Οίνος - Οι άνθρωποι Αγαθέ μου, θα έβρισκαν αυτή την ιδέα πέρα για πέρα αιρετική.
Αγαθός - Οι άγγελοι, όμως, Οίνε μου, τη θεωρούν απλή αλήθεια.
Οίνος - Μέχρι εδώ σε καταλαβαίνω. Εννοείς πως ορισμένες λειτουργίες αυτού που ονομάζουμε Φύση ή φυσικούς νόμους κάνουν να εμφανιστεί κάτω από ορισμένες συνθήκες, κάτι που έχει όλα τα εξωτερικά γνωρίσματα της δημιουργίας. Θυμάμαι καλά πως, λίγο πριν από την τελική καταστροφή της Γης, έγιναν πολλά πετυχημένα πειράματα με αντικείμενο αυτό που μερικοί φιλόσοφοι έκαναν το λάθος ν' αποκαλούν (δημιουργία μικροοργανισμών).
Αγαθός - Οι περιπτώσεις, για τις οποίες μιλάς, ήταν στην πραγματικότητα παραδείγματα δευτερογενούς δημιουργίας, δηλαδή του μόνου είδους δημιουργίας που υπήρξε ποτέ από τότε που η πρώτη φράση γέννησε τον πρώτο νόμο.
Οίνος - ώστε, λοιπόν, αυτοί οι αστρικοί κόσμοι, που τινάζονται ασταμάτητα στα ουράνια μέσα από την άβυσσο της ανυπαρξίας, αυτά τα άστρα, Αγαθέ, δεν είναι το άμεσο έργο του Παντοκράτορα;
Αγαθός - Θα προσπαθήσω, Οίνε μου, να σε οδηγήσω, βήμα προς βήμα, στην ιδέα που θέλω να εκφράσω, Θα ξέρεις, βέβαια, πως, όπως καμιά σκέψη δεν μπορεί να χαθεί, έτσι και δεν υπάρχει πράξη που να μην έχει άπειρα αποτελέσματα. Λόγου χάρη, όταν κατοικούσαμε στη Γη κουνούσαμε τα χέρια μας και, μ' αυτόν τον τρόπο, προκαλούσαμε μια δόνηση στην ατμόσφαιρα που την περιέβαλε. Η δόνηση αυτή μεταδιδόταν ολοένα, ώσπου επηρέαζε κάθε μόριο του γήινου αέρα, που άρχιζε έτσι να κινείται για πάντα, χάρη στη μία και μοναδική κίνηση του χεριού μας. Αυτό το ήξεραν θαυμάσια οι μαθηματικοί του πλανήτη μας. Υπολόγισαν, μάλιστα, με ακρίβεια τα ειδικά αποτελέσματα που προκαλούν στο ρευστό ορισμένες παλμικές κινήσεις κι έτσι μπορούσαν εύκολα να προσδιορίσουν τον ακριβή χρόνο που θα χρειαζόταν ένας παλμός με δεδομένο μέγεθος για να περιτρέξει ολόκληρη την υδρόγειο και να επιδράσει (από εδώ ως την αιωνιότητα)σε κάθε άτομο της ατμόσφαιρας που την περιβάλλει. Αντίστροφα, δε δυσκολεύονταν να προσδιορίσουν την τιμή του αρχικού παλμού από ένα δεδομένο αποτέλεσμα του που είχε παραχθεί κάτω από δεδομένες συνθήκες. Οι μαθηματικοί που κατάλαβαν πως τα αποτελέσματα ενός δεδομένου παλμού ήταν άπειρα και πως μπορούσαν ν' ανιχνεύσουν με ακρίβεια ένα μέρος απ' αυτά τα αποτελέσματα χάρη στην αλγεβρική ανάλυση, οι μαθηματικοί που κατάλαβαν, επίσης, πόσο εύκολη ήταν η αντίστροφη διαδικασία, κατάλαβαν ταυτόχρονα πως αυτό το είδος ανάλυσης μπορούσε να συνεχιστεί επ' άπειρο, πως δεν υπήρχαν όρια στην πρόοδο και στις δυνατότητες εφαρμογής του, παρά μόνο στη διάνοια εκείνου που το προήγε ή το εφάρμοζε. Αλλά σ' αυτό το σημείο οι μαθηματικοί μας σταμάτησαν.
Οίνος - Και γιατί να συνέχιζαν, ω Αγαθέ;
Αγαθός - Γιατί πιο πέρα τους περίμεναν μερικοί συλλογισμοί που παρουσίαζαν εξαιρετικό ενδιαφέρον. Απ' όσα ήξεραν, μπορούσαν να βγάλουν το συμπέρασμα πως ένα ον με άπειρη αντίληψη , ένα ον που θα είχε μπροστά του ξεδιπλωμένη την ολοκληρωμένη μορφή της αλγεβρικής ανάλυσης , δε θα δυσκολευόταν καθόλου ν' ανιχνεύσει κάθε παλμό που μεταδίδεται στον αέρα και στον αιθέρα που διαπερνάει τον αέρα , ως τις έσχατες συνέπειες, σε μια οτιδήποτε, οσοδήποτε μακρινή εποχή. Πράγματι, μπορεί ν' αποδειχτεί πως κάθε τέτοιος παλμός που μεταδίδεται στον αέρα δεν μπορεί, σε τελευταία ανάλυση, παρά να επιδράσει σε κάθε αντικείμενο που υπάρχει μέσα στο Σύμπαν και το ον με την άπειρη αντίληψη, το ον που φανταστήκαμε, θα μπορούσε ν' ανιχνεύσει τις απειροελάχιστες διακυμάνσεις του παλμού, τις επιδράσεις τους σ' όλα τα μόρια της ύλης, τις τροποποιήσεις που προκαλούν στις παλιές μορφές ή μ' άλλα λόγια, τη δημιουργία καινούργιων μορφών, ώσπου να τις δει να ξεκινούν, επιτέλους παρθενικές, από το θρόνο του Υπέρτατου Όντος. Κι όχι μόνο θα μπορούσε ένα τέτοιο πλάνους να το κάνει αυτό, αλλά οποιαδήποτε στιγμή, αν είχε μπροστά του ένα δεδομένο αποτέλεσμα αν, για παράδειγμα, του δινόταν η ευκαιρία να εξετάσει έναν απ' τους αμέτρητους κομήτες , θα μπορούσε να προσδιορίσει χωρίς δυσκολία, χάρη στην αναλυτική αναδρομή, σε ποιόν αρχικό παλμό οφείλεται. Φυσικά, αυτή η δύναμη της αναδρομής, στην πιο πλήρη και τέλεια μορφή της, αυτή η ικανότητα αναφοράς σε όλες τις εποχές, σε όλα τα αποτελέσματα και σε όλες τις αιτίες, είναι αποκλειστικό προνόμιο της Θεότητας, αλλά σε μικρότερο βαθμό, χωρίς την απόλυτη τελειότητά της, είναι μια δύναμη που την κατέχουν όλες οι τάξεις των αγγέλων.
Οίνος - Μιλάς όμως, μόνο για παλμούς που μεταδίδονται στον αέρα.
Αγαθός - Μιλώντας για τον αέρα, αναφερόμουν μόνο στη Γη. Αλλά η γενική πρόταση αναφέρεται σε παλμούς που ασκούνται στον αιθέρα. Και , αφού ο αιθέρας διαποτίζει ολόκληρο το χώρο, είναι το μεγάλο μέσο της δημιουργίας.
Οίνος - Δηλαδή κάθε κίνηση, όποια κι αν είναι η φύση της, δημιουργεί;
Αγαθός - Δεν γίνεται αλλιώς. Αλλά η γνήσια φιλοσοφία δίδασκε από παλιά πως η πηγή κάθε κίνησης είναι η σκέψη, και η πηγή κάθε σκέψης είναι-
Οίνος - Ο Θεός.
Αγαθός - Σου μίλησα ω Οίνε, όπως μιλούσα σ' ένα παιδί της ωραίας Γης μας που χάθηκε πρόσφατα, για παλμούς που μεταδίδονται στην ατμόσφαιρα της Γης.
Οίνος - έτσι είναι...
Αγαθός - Καθώς σου μιλούσα, δε σου πέρασε απ' το μυαλό κάποια σκέψη για τη φυσική δύναμη των λόγων; Μήπως άραγε, κάθε λέξη δεν είναι κι ένας παλμός που μεταδίδεται στον αέρα;
Οίνος - Μα, Αγαθέ, γιατί κλαις; Και γιατί, ω γιατί τα φτερά σου κρέμονται έτσι βαριά, καθώς αιωρούμαστε πάνω απ' αυτό το όμορφο άστρο που είναι το πιο πράσινο κι ωστόσο το πιο φοβερό απ' όλα όσα συναντήσαμε στο πέταγμά μας; Τα λαμπρά λουλούδια του μοιάζουν με τα πάθη μιας πολυτάραχης καρδιάς.
Αγαθός - Και είναι, Οίνε μου, είναι! Αυτό το άγριο αστέρι, πάνε τώρα τρεις αιώνες που, με πλεγμένα δάχτυλα και βουρκωμένα μάτια, στα πόδια της αγαπημένης μου, το δημιούργησα, με λίγα φλογερά λόγια! Τα λαμπρά του άνθη είναι τα πιο ακριβά απ' όλα τα ανεκπλήρωτα όνειρα και τα λυσσασμένα του ηφαίστεια είναι τα πάθη της πιο πολυτάραχης και ανίερης καρδιάς...