Θέλοντας να βοηθήσουμε στη προσπάθεια αυτού του χώρου, σκεφτήκαμε να κάνουμε μια αρχή και να δημοσιεύσουμε για πρώτη φορά κάποιες φωτογραφίες αποστολής.
Φυσικά οι φωτογραφίες είναι αμοντάριστες για όσους θελήσουν να της αμφισβητήσουν.
Θα σας πρότεινα να μην μπείτε στον κόπο να επικοινωνήσετε για κάτι περαιτέρω μια και όλη η ομάδα είμαστε σύμφωνοι με τις επιταγές των δημιουργών του άλμπουμ που φέρει την επωνυμία του τόπικ, δηλαδή θα πρέπει ο καθένας να δημιουργήσει μια ομάδα ή να ξεκινήσει μόνος του... να βγεί στα σοκάκια και στους δρόμους, να μυρίσει τη πόλη, να αισθανθεί τη συμπαγή της νυχτερινή ατμόσφαιρα στα σκιερά δρομάκια.
Έτσι κι αλλιώς είμαστε ερασιτέχνες που κάνουμε τα πρώτα μας βήματα, υπό το δέλεαρ των όσων βιώσαμε εκεί έξω.
Ξεκινάμε λοιπόν...
Να τονίσω πως ικανή και αναγκαία συνθήκη για να απολαύσει κάποιος τις περιηγήσεις του, είναι να φροντίσει να έχει τις αισθήσεις του τεντωμένες και τον ψυχισμό του σε εγρήγορση, ώστε να αντιληφθεί τον καταιγισμό μηνυμάτων που θα του προσφέρει σε κάθε βήμα η νυχτερινή εικόνα της πόλης.
Γιατί η πόλη είναι σαν μια κοπέλα που ετοιμάζεται για τη νυχτερινή της έξοδο...
Επιδεικνύει τα όμορφα σημεία της, δείχνει εκείνα που την κολακεύουν, και κρατάει άφαντα και σκοτεινά εκείνα που θέλει να κρύψει...όλα αυτά όμως είναι υπαρκτά για 'κείνους που ξέρουν τι ψάχνουν...
Η περιήγησή μας έχει φτάσει μετά από 3 ώρες, σε μια φτοχωγειτονιάτης περιοχής όπου για κάποιο λόγο, διαίσθησης φυσικά, κάναμε μια στάση. Βρισκόμαστε στην Αθήνα και συγκεκριμένα στο Μεταξουργείο.
Παρατηρείστε τις φωτογραφίες.
Παρ' όλο που το σημείο όπου στεκόμαστε έχει φως, αναγκαζόμαστε και ρυθμίζουμε τη μηχανή με ακόμα περισσότερη ευαισθησία... πάντα χωρίς φλας.
Ένα απλό και εξασκημένο μάτι, προφανώς δεν έχει παρατηρήσει τίποτα...
Ο φωτογράφος όμως της ομάδας, συνεχίζει να επιμένει πως πρέπει να παραμείνουμε στο σημείο.
Αισθανόμενοι οι υπόλοιποι την αγωνία του, μείναμε ακίνητοι και συνέχισε να τραβάει φωτογραφίες
με την επαγγελματική μηχανή, αυτή τη φορά όμως τοποθετώντας ανάλαφρο φίλτρο.
Και συνεχίζει να παίρνει πλάνα...
προσπαθώντας να βρει τι ακριβώς ήταν αυτό που του τράβηξε την προσοχή (και κυρίως του δημιούργησε άγχος)
Εδώ ένα πλάνο απ' το δρομάκι που συνέθετε το σταυροδρόμι...
Ξέχασα να σας πω κάτι σημαντικό.
Καθ' όλη τη διάρκεια που παραμείναμε στο σημείο, κάποιοι διαβάτες που μας προσεγγίζανε, θέλοντας να μπούνε σε κάποια πολυκατοικία κοντά στο σημείο που παίρναμε τα πλάνα, σταμάτησαν μπροστά στην πόρτα της πολυκατοικίας τους και άρχισαν να τσακώνονται...
Και μόνο στη θέα του περιστατικού, όλοι παγώσαμε, αφού αποκωδικοποιήσαμε αμέσως το σύνθημα>>.
και τότε ήταν που η μηχανή έκανε το απαραίτητο ζουμ!
Τα συμπεράσματα δικά σας...
Περιμένουμε κι άλλες ομάδες να συμμετάσχουν με τις δικές τους διαδρομές μέσα στην πόλη και σας υποσχόμαστε περισσότερες εξερευνήσεις...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου