H συνάντηση με άλλους κόσμους

Η συνάντηση με άλλους κόσμους δεν είναι αποκλειστικά ένα φανταστικό γεγονός . Αυτό μπορεί να συμβεί και στους ανθρώπους και στα ζώα.
Καμιά φορά τα σύνορα υποχωρούν ή μπαίνει το ένα μέσα στο άλλο... Αρκεί να είσαι εκεί τη δεδομένη στιγμή!
Ένας άνθρωπος είδε αυτό το πράγμα να συμβαίνει σε έναν κόρακα. Αυτός ο κόρακας ζούσε κοντά στο μέρος που έμενε ο άνθρωπος. Ο άνθρωπος δεν είχε κάνει στον κόρακα ποτέ το παραμικρό κακό, παρ' όλα αυτά ο κόρακας έφευγε πάντα μακριά και κρυβόταν στα δέντρα. Απέφευγε κάθε τι ανθρώπινο. Ο κόσμος άρχιζε ακριβώς εκεί που τελείωνε το οπτικό πεδίο του ανθρώπου. Έτσι ένα πρωινό σκεπασμένο με πυκνή ομίχλη ο άνθρωπος περπατούσε ψηλαφιστά προς το σταθμό. Ξαφνικά, στο ύψος των ματιών του φάνηκαν δύο τεράστιες μαύρες φτερούγες, μια τεράστια μύτη και πέρασε από δίπλα του βγάζοντας μια τέτοια τρομαχτική κραυγή που ευχήθηκε να μην την ξανακούσει σ' όλη του τη ζωή.
Όλο το απόγευμα το κεφάλι του βούιζε απ' τη φριχτή φωνή. Έπιασε τον εαυτό του να κοιτιέται στον καθρέφτη για να ανακαλύψει τι ήταν αυτό που προκάλεσε στο πουλί τέτοια τρομάρα...
Στο τέλος κατάλαβε... Τα σύνορα ανάμεσα στους δυο κόσμους είχαν τρομαχτικά μεγαλώσει εξαιτίας της ομίχλης. Ο κόρακας που νόμιζε πως πετούσε στο συνηθισμένο του ύψος, είδε ξαφνικά ένα θέαμα που τον αναστάτωσε γιατί ήταν αντίθετο με τους νόμους της φύσης. Είχε δει έναν άνθρωπο να πετάει, στην καρδιά μάλιστα του κόσμου των κοράκων. Είχε συναντήσει το πιο περίεργο πράγμα που θα μπορούσε να συλλάβει ένας κόρακας: έναν άνθρωπο να πετάει !!! Τώρα όταν ο κόρακας συναντάει τον άνθρωπο από ψηλά, βγάζει μικρές κραυγές και ο άνθρωπος αναγνωρίζει σ' αυτές την αβεβαιότητα ενός πνεύματος που η φύση το κλόνισε συθέμελα! Δε θα ξαναγίνει ποτέ σαν τα άλλα κοράκια...

Αιγυπτιακός σκαραβαίος

Ο Σκαραβαίος, έντομο της τάξης των κολεόπτερων συμβόλιζε στην αρχαία Αίγυπτο την ανάσταση ή την εκ νέου γέννηση, καθώς και την μέλλουσα αιώνια ζωή των ένδοξων νεκρών.


Ανάγλυφη απεικόνιση σκαραβαίου στην αυλή Νεκτανέμπο του ναού του Λούξορ στην Αίγυπτο.

Ο σκαραβαίος είναι το αρχαιότερο αιγυπτιακό σύμβολο από το ζωικό βασίλειο. Ως σύμβολο είχε εξαιρετικά εξέχουσα θέση στην θρησκεία των Αιγυπτίων. Από την άποψη της σύγχρονης εντομολογίας, οι Αιγύπτιοι λάτρευαν τουλάχιστον τέσσερα είδη σκαραβαίων, από τα οποία ο Ateuchus sacer απεικονίζεται πιο συχνά. Το είδος αυτό είχε συνολικά τριάντα άκρα, τα οποία συμβόλιζαν τις ημέρες του μήνα. Ο δε σβώλος χώματος που συνήθως κουβαλάει συμβόλιζε εκτός των άλλων τον ήλιο του μεσημεριού που ήταν σύμβολο του θεού Ρα. Ο Πλούταρχος αναφέρει ότι οι Αιγύπτιοι πολεμιστές φορούσαν σκαραβαίο για φυλακτό και για να τους δίνει δύναμη στην μάχη. Οι γυναίκες το φορούσαν για να τους χαρίζει γονιμότητα. Άλλα είδη σκαραβαίου, ίσως ο lucanus που έχει μικρά κέρατα, ο fullo που είχε άσπρες κηλίδες, και άλλοι, χρησιμοποιούνταν επίσης ως μαγικά φυλακτά. Στην Αστρολογία των Αιγυπτίων ο σκαραβαίος έπαιζε σημαντικό ρόλο και βρίσκονταν στην ίδια θέση αντί του αστερισμού του καρκίνου.

Σκαραβαίοι είναι γνωστοί από την αρχαιότητα, και ανήκουν στις αρχαιότερες γλυπτές αναπαραστάσεις. Συναντούνται ως ανάγλυφα σε πέτρες μαζί με ιερογλυφικά, ή είναι κατασκευασμένοι από διάφορα υλικά, ακόμα και από πολύτιμες πέτρες, διάφανες ή καλυμμένες με σμάλτο. Συχνά κατασκευάζονταν από πορσελάνη, σπάνια από χρωματισμένο γυαλί, πολλές φορές από χρυσό, ελεφαντοστούν, ακόμα και από ξύλο και πηλό. Οι αξιολογότεροι σκαραβαίοι είναι κατασκευασμένοι από πράσινο ηφαιστειογενές πέτρωμα (basalt). Στην από κάτω μεριά είναι διακοσμημένοι με ιερογλυφικά που υποτίθεται ότι έχουν μαγική δύναμη. Τα ιερογλυφικά αυτά αναφέρουν το όνομα κάποιου αιγυπτιακού θεού, ή κάποιου ιερέα ή θνητού ανθρώπου. Η μαζική τους κατασκευή άνθισε την εποχή του Τούθμωσι Γ'. Σκαραβαίοι μικρού μεγέθους χρησιμοποιούνταν ως φυλακτό και φοριόντουσαν στο λαιμό, στο μπράτσο ή στο δάχτυλο του χεριού. Σκαραβαίοι μεγάλου μεγέθους (μήκους 5 - 7,5 εκατοστών) είχαν ιεροτελεστικό χαρακτήρα και τοποθετούνταν από τους ιερείς στους τάφους των φαραώ και στις μούμιες στο σημείο του σώματος που βρίσκεται η καρδιά. Μεμονωμένα συναντάμε κολοσσιαίους σκαραβαίους, όπως αυτόν που φυλάσσεται στο Βρετανικό Μουσείο και έχει ύψος ενάμισι μέτρο.