H συνάντηση με άλλους κόσμους

Η συνάντηση με άλλους κόσμους δεν είναι αποκλειστικά ένα φανταστικό γεγονός . Αυτό μπορεί να συμβεί και στους ανθρώπους και στα ζώα.
Καμιά φορά τα σύνορα υποχωρούν ή μπαίνει το ένα μέσα στο άλλο... Αρκεί να είσαι εκεί τη δεδομένη στιγμή!
Ένας άνθρωπος είδε αυτό το πράγμα να συμβαίνει σε έναν κόρακα. Αυτός ο κόρακας ζούσε κοντά στο μέρος που έμενε ο άνθρωπος. Ο άνθρωπος δεν είχε κάνει στον κόρακα ποτέ το παραμικρό κακό, παρ' όλα αυτά ο κόρακας έφευγε πάντα μακριά και κρυβόταν στα δέντρα. Απέφευγε κάθε τι ανθρώπινο. Ο κόσμος άρχιζε ακριβώς εκεί που τελείωνε το οπτικό πεδίο του ανθρώπου. Έτσι ένα πρωινό σκεπασμένο με πυκνή ομίχλη ο άνθρωπος περπατούσε ψηλαφιστά προς το σταθμό. Ξαφνικά, στο ύψος των ματιών του φάνηκαν δύο τεράστιες μαύρες φτερούγες, μια τεράστια μύτη και πέρασε από δίπλα του βγάζοντας μια τέτοια τρομαχτική κραυγή που ευχήθηκε να μην την ξανακούσει σ' όλη του τη ζωή.
Όλο το απόγευμα το κεφάλι του βούιζε απ' τη φριχτή φωνή. Έπιασε τον εαυτό του να κοιτιέται στον καθρέφτη για να ανακαλύψει τι ήταν αυτό που προκάλεσε στο πουλί τέτοια τρομάρα...
Στο τέλος κατάλαβε... Τα σύνορα ανάμεσα στους δυο κόσμους είχαν τρομαχτικά μεγαλώσει εξαιτίας της ομίχλης. Ο κόρακας που νόμιζε πως πετούσε στο συνηθισμένο του ύψος, είδε ξαφνικά ένα θέαμα που τον αναστάτωσε γιατί ήταν αντίθετο με τους νόμους της φύσης. Είχε δει έναν άνθρωπο να πετάει, στην καρδιά μάλιστα του κόσμου των κοράκων. Είχε συναντήσει το πιο περίεργο πράγμα που θα μπορούσε να συλλάβει ένας κόρακας: έναν άνθρωπο να πετάει !!! Τώρα όταν ο κόρακας συναντάει τον άνθρωπο από ψηλά, βγάζει μικρές κραυγές και ο άνθρωπος αναγνωρίζει σ' αυτές την αβεβαιότητα ενός πνεύματος που η φύση το κλόνισε συθέμελα! Δε θα ξαναγίνει ποτέ σαν τα άλλα κοράκια...